Na het afzeggen van de lezing door Andres Alvarez Iglesias, zijn we niet te ver gaan zoeken voor een geschikte vervanger voor een nieuwe lezing. Jean-Paul Polmans heeft deze taak op zich genomen, en ons een interessante lezing gegeven over de geschiedenis van enkele bomen uit zijn privé collectie. Sommige bomen zijn ondertussen al meerdere jaren in zijn collectie, sommige zelfs al meer dan 20 jaar, en hebben al heel wat geschiedenis achter de rug. We kregen dan ook foto’s te zien hoe de bomen er bij stonden na het verwerven, en hoe ze dan over de jaren geëvolueerd zijn, tot hoe ze er nu bij staan. Hieronder enkele foto’s van de bomen die besproken werden…
Een vrij simpele schijnhazelaar die momenteel zijn herfstkleuren toont. Misschien geen grof geweld qua bonsai gehalte, maar wel een mooi opgebouwde boom. De donkerblauwe pot contrasteert niet enkel met de herfstkleuren, maar is vooral gekozen voor mooi samen te gaan met de gele bloei van deze soort…
Een indrukwekkende Styrax. Mooi in bloei, maar ook in het huidige seizoen best mooi om van te genieten. Als ruw materiaal vanuit Japan naar België gekomen, en met de jaren verfijnd door Jean-Paul. Zelden zal je zo’n mooi vertakt exemplaar tegenkomen!
De boom staat in een heel aparte schaal met veel patina en een gewaagde kleur die met de jaren zachter is geworden.
Volgend onderwerp was een kurkeik die eveneens van ruw materiaal is opgebouwd geweest. Over de vormgeving kan men nog wat discuteren, maar de boom begint nu stilaan een mooie rijpheid te vertonen. Verbazend genoeg groeit deze boomsoort heel goed in onze omgeving, en verdraagt hij meermaals bladsnoei per jaar. Groeikracht is enorm. Wel goed opletten voor koude nachten en nachtvorst!
Close-up van de ruwheid van de schors, 1 van de aspecten die deze boomsoort zo aantrekkelijk maakt…
Onderstaande Taxus is 15 jaar geleden nog ooit een demo boom geweest van Jean-Paul tijdens Joy of Bonsai in Bath (UK). Ondertussen is deze boom ook tentoonstellingsklaar aan het geraken. Let zeker op de mooie dood hout partijen, en het verloop van de prachtige levenslijn in het midden van de boom…
Na jaren van goede verzorging krijg je dan een zorgvuldig opgebouwde vertakking…
Ook het dode hout is best spectaculair…
Ook onderstaande prachtige rode den (Pinus densiflora) is al vele jaren in de collectie van Jean-Paul. Deze begint stilaan Kokufu Ten allures te krijgen als je het mij vraagt!
Een blik onder de loofpartij vertoont de schitterende stambeweging en de fijne vertakking van deze boom…
Mooi bemost, helemaal klaar voor een tentoonstelling. Jean-Paul is er van overtuigd dat hij de naaldlengte nog wat kleiner zal krijgen…
Nog een den die Jean-Paul vele jaren terug heeft uitgegraven, een Europese zwarte den – Pinus nigra. Deze boom had indertijd een probleem met zijn tapsheid onderaan de stam, en dat werd opgelost door hem in een maanschaal te plaatsen. Nu – opnieuw vele jaren later – begint deze boom zijn uitgesproken karakter als cascade bonsai te tonen…
Iedereen kent natuurlijk wel de bergden oftewel Pinus mugo als bonsai kandidaat. Een andere – en veel minder voorkomende variëteit – is Pinus cembra of ook wel de Alpen-den genoemd. Lang geleden uitgegraven door Jean-Paul als yamadori, en nu ook aardig op weg om een topstuk te worden. Vergis je niet, de naalden van een alpenden zijn van nature behoorlijk lang, maar deze boom krijgt heel weinig water van Jean-Paul, en wordt zo bij wijze van spreken ‘gedwongen’ om kortere naalden te hebben. Je zou op het eerste zicht nochtans zeggen dat het een witte den is…
Nog niet helemaal tentoonstellingsrijp volgens Jean-Paul, maar mits de juiste verzorging zal dat ook niet lang meer gaan duren…
Binnenkort staan enkele van deze bomen weer te pronken op enkele internationale tentoonstellingen, en samen met de aanwezigen werd er dan ook nog wat gepraat over de tafelkeuze bij elke boom. Er werd ook gepraat over de potkeuze, en hoe het nu verder moet gaan met deze prachtige stukken. Bij enkele bomen zit Jean-Paul ondertussen echt op de limiet van wat hij er mee hoopte te bereiken. Je kan het draaien of keren hoe je wilt, slechts weinigen slagen er in om bomen zo te verbeteren en verfijnen, en dat is uiteraard een verdienste op zich…
Om af te sluiten nog een blik onder de motorkap van een kleinere Pinus mugo, die opgestart is uit vrij simpel kwekerij materiaal, waar Jean-Paul al meer dan 20 jaar werk heeft in gestoken. Ondertussen zijn de naalden van deze mugo kleiner dan 3 mm !!! Als je niet beter zou weten, zweer je dat het een Picea is…
Geniet nog van de mooie herfstkleuren, want binnenkort komt de winter er weer aan!
Tot de volgende!